စင္ကာပူမွာေပါ႔ တကၠစီစီးဖူးတဲ့ လူတိုင္း စင္ကာပူ တကၠစီေတြ တကၠစီဆရာေတြနဲ႔ ပက္သက္ျပီး ထူးျခားတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတြ ရွိဖူးမွာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ထူးထူးျခားျခားၾကီေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ အမွတ္ရေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု သတိရလို႔ ေျပာျပခ်င္တယ္။
(Photo - Mg Thant)
စင္ကာပူ တကၠစီေတြမွာ သူ႔ဓေလ့နဲ႔ သူရွိတယ္။ ပံုမွန္အခ်ိန္ဆိုရင္ စင္ကာပူက တကၠစီေတြဟာ အေမာက္စိမ္းစိမ္းေလးေတြနဲ႔ Available ဆိုျပီး ေတာ္ေတာ္မ်ား လမ္းေပၚမွာ သြားေနၾကတာ စင္ကာပူမွာ တကၠစီေတာ္ေတာ္ေပါျပီး လုိခ်င္တဲ့အခ်ိန္ လမ္းေပၚထြက္တားလိုက္ရံုနဲ႔ ရတယ္လို႔ ထင္ရင္ မွားလိမ့္မယ္။ စင္ကာပူက တကၠစီေတြဟာ ပံုမွန္မွာသာ အခုလို လမ္းေပၚေရာက္ေနျပီး ဥပမာ မနက္ရံုးသြားခ်ိန္မွာ မိုးရြာလို႔ ဘတ္စ္ကားနဲ႔ ရထားနဲ႔ သြားဖို႔ ခက္ခဲေနရင္ လမ္းေပၚထြက္တားေတာင္ အေမာက္နီနီနဲ႔ Busy ျပေနတဲ့ တကၠစီေတြပဲ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ဒါနဲ႔ On Call လို႔ ေခၚတဲ့ သူတို႔ တကၠစီကုမၸဏီကို ဖုန္းေခၚျပီး ေအာ္ဒါလုပ္လိုက္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ေရွ႕ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ေရာက္လာတတ္တယ္။ On Call ခေတာ့ ၂က်ပ္ခြဲကေန ၃က်ပ္ခြဲထိေတာ့ အပိုေပးလိုက္ရျပီးပဲ... ဒါမ်ိဳးကိုေစာင့္ေနၾကတာေပါ႔... ဒီလိုပဲ ည ၁၁နာရီ ၁၁နာရီခြဲေလာက္ အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုရင္လည္း သူတို႔ေတြ လမ္းေပၚမွာ မရွိေလာက္ေအာင္ ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ ညနက္ေရာက္သြားလို႔ တကၠစီ ရွားသြားတယ္ မထင္ပါနဲ႔ ည ၁၂နာရီေက်ာ္ရင္ေတာ့ တကၠစီေတြ ျပန္ျပီး လမ္းသလားေနတာေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ စီးမိရင္ေတာ့ စီးမိသေလာက္ မီတာကုန္က်စရိတ္အျပင္ အပိုထပ္ေဆာင္း ၅၀ရာခိုင္ႏႈန္း ညနက္ ေျပးဆြဲခအျဖစ္ ေပးရတာပဲ.. ဒါကေတာ့ တကၠစီေတြ လမ္းေပၚမွာလုပ္စားတတ္တဲ့ ဓေလ့ေပါ႔ေလ...
ေနာက္ထပ္ တကၠစီဆရာမ်ိဳးစံုရဲ႕ ဓေလ့ေတြလည္းရွိတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စင္ကာပူက တကၠစီဆရာေတြက စိတ္ခ်ရပါတယ္။ ဥပမာ လမ္းေတြ ပတ္ေမာင္းတာမ်ိဳး လူကို အႏၲရယ္ျပဳတာမ်ိဳး ရာခိုင္ႏႈန္းနည္းပါတယ္။ ပစၥည္းက်န္ခဲ့တာမ်ိဳးကေတာ့ ျပန္ရဖို႔ကေတာ့ ငါးဆယ္ ငါးဆယ္ေပါ႔... အဲ တကၠစီစီးၾကျပီး ဆိုရင္ တခါတေလ တစ္ေယာက္လည္း စီးျဖစ္ရင္ စီးျဖစ္မယ္။ အမ်ားနဲ႔လည္း စီးျဖစ္ရင္ စီးျဖစ္မယ္။ အထူးသျဖင့္ တစ္ေယာက္တည္း စီးမိတယ္ အခါမ်ိဳးဆိုရင္ တကၠစီဆရာေတြက အလႅာပ သလႅာပေတြ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ္ေတြကို ျမန္မာေတြမွန္း သိတာနဲ႔ အမ်ားအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးနဲပက္သက္တာ ေမးၾကေျပာၾကတာမ်ားပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္းေျပာရင္း သူတို႔ႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္း ေ၀ဖန္တာမ်ိဳးက ရိုးေနတဲ့ ဇတ္လမ္းတပုဒ္လိုပါပဲ... အမ်ားဆံုး အေမးခံရတာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ဂုဏ္ေဆာင္ The Lady လို႔ သူတို႔ေခၚၾကတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေၾကာင္းေပါ႔။ တခါ ကြ်န္ေတာ့္ အေဖနဲ႔ အေမလာလည္ေတာ့ တကၠစီတခါစီးတိုင္း တကၠစီဆရာေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေၾကာင္းပဲေမးေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အေဖေတာင္ ၾသခ်သြားပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာေတာင္ အရင္က သူ႔နာမည္ကို ဒီေလာက္မၾကားရဘူးကိုး...
အဲဒီလိုေျပာလို႔ တကၠစီဆရာတိုင္း ေလၾကြယ္တယ္ မထင္ပါနဲ႔ အခ်ိဳ႕တကၠစီဆရာဆိုရင္ ကုိယ္ေျပာလိုက္တဲ့ ေနရာ သူတို႔တန္းသိတယ္ဆိုရင္ တကၠစီေပၚကေန ဆင္းသာသြားမယ္ စကားတခြန္းမဟတာလဲ ၾကံဳဖူးတယ္။ ကဲလာပါျပီး... စင္ကာပူမွာ တကၠစီစီးတဲ့အခါ ကသိကေအာက္ အျဖစ္ဆံုး အေနအထားကေတာ့ တကၠစီဆရာက အဂ္လိပ္လို မေျပာတတ္တဲ့အခါ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ေျပာတဲ့ အဂ္လိပ္ကို သူတို႔ နားမလည္တဲ့အခါပါပဲ... တခါတေလမ်ား ကိုယ္တခြန္းေျပာ သူတို႔နားမလည္ သူတခြန္းေျပာ ကိုယ္ကနားမလည္နဲ႔ တလမ္းလံုးေတာင္ စကားမ်ားသြားရတယ္။ အဆံုးစြန္ဆံုး ကိုယ္ေျပာတာ သူနားမလည္လို႔ တကၠစီေပၚကေနေတာင္ ဆင္းသြားရတဲ့အခါရွိတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ သူတို႔ အဂ္လိပ္လို လည္လည္၀ယ္၀ယ္ မေျပာႏိုင္ ကိုယ္ေျပာတာကို သူတို႔နားမလည္နိုင္တာကို သူတို႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ သူတို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္လည္းပါတယ္လို႔ မယူဆဘဲ သူတို႔ကပဲမွန္တယ္ သူေျပာတာ နားမလည္ရင္ ေဂ်ာင္း ကိုယ္ေျပာတာ သူနားမလည္ရင္ ကိုယ့္ကို ျပန္ေဟာက္တာမ်ိဳး ၾကံဳဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။
လာပါျပီး.. နိဒန္းကို အရွည္ခ်ီျပီး ဇတ္လမ္းကို စမယ္... ကန္႔လန္႔ကာဖြင့္...
တရက္ကေပါ႔ ျမန္မာျပန္ကို အလည္ျပန္ျပီး ျပန္လာတဲ့ ညီမေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်န္ဂီေလဆိပ္မွာ သြားၾကိဳပါတယ္။ အျပန္ေတာ့ အထုတ္အပိုးေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ရထားမစီးေတာ့ဘဲ တကၠစီနဲ႔ ျပန္တာေပါ႔။ အဲဒီအခ်ိန္ စင္ကာပူမွာ ရာသီဥတုကလည္ အရမ္းပူေနတဲ့အခ်ိန္... ေလဆိပ္မွာက်ေတာ့ တကၠစီငွားခ်င္တဲ့အခါ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာမွာ တန္းစီျပီးေတာ့ စီးရတာ... အလွည့္ေရာက္ေတာ့ တက္လိုက္ပါျပီး တကၠစီတစ္စီး တကၠစီေပၚတက္လိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္သြားမယ့္ေနရာကို ေျပာလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ တကၠစီဆရာမ်က္ႏွာကို္ အေနာက္ကေန အကဲခတ္လိုက္တယ္ သူေနရာကို သိလားေပါ႔... ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာက သိတယ္လည္း မဆို... မသိဘူးလည္း မဆိုဘဲ မႈန္ကုတ္ကုတ္နဲ႔ ဒါနဲ႔ ကိုယ္လည္း ဘာမွဆက္မေျပာဘဲ သူေမာင္းတာ လမ္းမွားမွ ျပန္တည့္ေပးလိုက္မယ္ဆိုျပီး... ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းပဲ စကားေျပာေနလိုက္တယ္... ဒါနဲ႔ တကၠစီက အေ၀းေျပး လမ္းမေပၚေရာက္ေတာ့ တစ္ခုခုခံစားလိုက္ရတယ္... အရမ္းပူတာပဲ... အျပင္က အရမ္းပူေနလို႔ ကားထဲက အဲကြန္းကပဲ မႏိုင္တာလားဆို... ကားဒက္စ္ဘုတ္ဆီကို ၾကည့္လိုက္တယ္... မဟုတ္ပါဘူး.. တကၠစီဆရာက အဲကြန္းကို ေလွ်ာ့ထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ကို လွမ္းေျပာလိုက္တယ္
Hi, can you please increase the aircon? we feel hot.
ဆိုျပီး တခါတည္း နားလည္ေအာင္ ခပ္လြယ္လြယ္ပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာသမားက တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္၊ မၾကားတာဘဲလား ဆိုျပီး နည္းနည္း ထပ္က်ယ္က်ယ္ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန ကိုယ့္ကို ဘုျပန္ရႈိးတာ ေတြ႕လိုက္သည္။ ဟိုက္ အဲလိုခ်ည္းလားဆိုျပီး ထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ျငိမ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ ဘာေၾကာင့္ မွန္းကိုမသိ... နားမလည္တာလား.. တမင္ မလုပ္ေပးခ်င္တာလား .. ဒါေပမယ့္ ပါလာတဲ့ ညီမေလးကိုယ္တိုင္က ေလယာဥ္စီးလာလို႔ ညီစီစီ ျဖစ္ေနခ်ိန္ ၾကာလာေတာ့ သူေတာ္ေတာ္မြန္းလာတာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ထပ္ေတာင္းဆိုဖို႔ ေျပာသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ကီသြင္းကာ ေရွ႕ကိုနည္းနည္းတိုးျပီး...
Uncle, can you pleaseee increase the aircon? aircon aircon... increase increase...
ဆိုျပီး aircon ခလုတ္ကို လက္ညိဳးလည္းထိုး လက္ညွိဳးနဲ႔ လက္မနဲ႔ လွည့္သလိုလဲ လုပ္ျပ... သို႔ေသာ္ ဆရာသမားက မ်က္လံုးေလး ေထာင့္ကပ္ျပီး ၾကည့္ရံုၾကည့္ျပီး ကားကိုပဲ မဲေမာင္းေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလသြားျပီး ငါတို႔ႏွယ္ ကံဆိုးေလစြဟုသာ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ေနာက္ျပန္ထိုင္ခ်ကာ မမူးေစရန္ ညီမေလးကို စကားမေျပာခိုင္းေတာ့ဘဲ အျပင္ဘက္ကိုပဲ အာရံုလႊဲ ၾကည့္ခိုင္းဖို႔ ေျပာရသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း အျပင္ဘက္ကို သက္ျပင္းခ်ရင္း ေငးေနရေတာ့သည္။ မွန္ကလည္း ဖြင့္လို႔မရေတာ့... ေလဆိပ္နဲ႔ အိမ္မွာလည္း အနည္းငယ္ ေ၀းေသာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ သည္းခံရဦးမည္။ သို႔ေသာ္ ငါးမိနစ္ပင္ မၾကာလိုက္ ကားထဲမွာ ေအးလာသလို ခံစားရသည္။ ေလေကာင္းေကာင္း ရွဴရသလို ခံစားလာရသည္။ ဒါနဲ႔ ေရွ႕ကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ကားဆရာမွာ အဲကြန္းကို ျမွင့္ေနတာ ေတြ႕ရသည္။ ၀မ္းသာလိုက္သည္ ျဖစ္ျခင္း.. ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ သူ႔ကို
Thanks you ... Oh Thanks you very much.. That's what I meant .. increase the aircon increase the airon
ဆိုျပီး ၀မ္းသားအားရ ေျပာလိုက္မိသည္။ အဲဒီမွာ တကၠစီဆရာက က်ေတာ့ဘက္ လွည့္လာျပီး...
What meant increase... what increase aircon... BIGGER lah.. BIGGER the aircon... BIGGER.. BIGGER.. YOU.. AHH... Aiyo.. walah
ဘာညာ ဆိုျပီး က်ေတာ့ကို ကုန္းေအာ္ေလေတာ့သည္။ က်ေတာ္လည္း ရုတ္တရက္ ေၾကာင္သြားသည္.. ေနာက္ေတာ့ သူဘာဆိုလိုခ်င္မွန္း သေဘာေပါက္သြားသည္။ သူ႔မွာ က်ေနာ္ ေျပာတဲ့ increase the aircon ကို နားမလည္ပါ။ ဒါေပမယ့္ က်ေတာ္တို႔ ဘာျဖစ္ေနမွန္း ဘာလိုခ်င္ေနမွန္းေတာ့ သေဘာေပါက္ပံုေတာ့ရသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ increase the aircon က ေျပာပံုမွားေနျပီး bigger the aircon ကမွ အမွန္... က်ေတာတို႔ အမွန္မေျပာႏိုင္ေတာ့ သူကမာနနဲ႔ မလုပ္ေပးခ်င္တာလို႔ ထင္သည္။ က်ေနာ္လည္း ဘာမွေထြေထြထူး မေျပာေနဘဲ
Yes Sir.. Yes Sir.. Anyway Thanks you so much
လို႔သာ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ ေၾသာ္ bigger the aircon တဲ့လား... အဲကြန္းကို ပိုၾကီးေအာင္ လုပ္လိုက္ရင္ ပိုေအးသြားတာေပါ႔ေနာ္... မွတ္သားေလာက္ပါတယ္.. ဒါနဲ႔ပဲ ညီမေလးဘက္လွည့္ျပီး ညီမေလး အဲကြန္း ဘစ္ကား လုပ္ေပးလိုက္ျပီးတဲ့ေနာ္ အခု အဆင္ေျပသြားျပီ မမူးေတာ့ဘူး မဟုတ္လား ေမးရာ ညီမေလးက အင္း ဘစ္ကားလုပ္လိုက္ေတာ့ မမူးေတာ့ဘူး အဆင္သြားျပီး ျပန္ေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္လံုး အိမ္ေရာက္တဲ့အထိ ရီလို႔ မဆံုးေတာ့ေပ........
credit to mgthant.me (၁၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၁)
(Photo - Mg Thant)
စင္ကာပူ တကၠစီေတြမွာ သူ႔ဓေလ့နဲ႔ သူရွိတယ္။ ပံုမွန္အခ်ိန္ဆိုရင္ စင္ကာပူက တကၠစီေတြဟာ အေမာက္စိမ္းစိမ္းေလးေတြနဲ႔ Available ဆိုျပီး ေတာ္ေတာ္မ်ား လမ္းေပၚမွာ သြားေနၾကတာ စင္ကာပူမွာ တကၠစီေတာ္ေတာ္ေပါျပီး လုိခ်င္တဲ့အခ်ိန္ လမ္းေပၚထြက္တားလိုက္ရံုနဲ႔ ရတယ္လို႔ ထင္ရင္ မွားလိမ့္မယ္။ စင္ကာပူက တကၠစီေတြဟာ ပံုမွန္မွာသာ အခုလို လမ္းေပၚေရာက္ေနျပီး ဥပမာ မနက္ရံုးသြားခ်ိန္မွာ မိုးရြာလို႔ ဘတ္စ္ကားနဲ႔ ရထားနဲ႔ သြားဖို႔ ခက္ခဲေနရင္ လမ္းေပၚထြက္တားေတာင္ အေမာက္နီနီနဲ႔ Busy ျပေနတဲ့ တကၠစီေတြပဲ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ဒါနဲ႔ On Call လို႔ ေခၚတဲ့ သူတို႔ တကၠစီကုမၸဏီကို ဖုန္းေခၚျပီး ေအာ္ဒါလုပ္လိုက္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ေရွ႕ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ေရာက္လာတတ္တယ္။ On Call ခေတာ့ ၂က်ပ္ခြဲကေန ၃က်ပ္ခြဲထိေတာ့ အပိုေပးလိုက္ရျပီးပဲ... ဒါမ်ိဳးကိုေစာင့္ေနၾကတာေပါ႔... ဒီလိုပဲ ည ၁၁နာရီ ၁၁နာရီခြဲေလာက္ အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုရင္လည္း သူတို႔ေတြ လမ္းေပၚမွာ မရွိေလာက္ေအာင္ ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ ညနက္ေရာက္သြားလို႔ တကၠစီ ရွားသြားတယ္ မထင္ပါနဲ႔ ည ၁၂နာရီေက်ာ္ရင္ေတာ့ တကၠစီေတြ ျပန္ျပီး လမ္းသလားေနတာေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ စီးမိရင္ေတာ့ စီးမိသေလာက္ မီတာကုန္က်စရိတ္အျပင္ အပိုထပ္ေဆာင္း ၅၀ရာခိုင္ႏႈန္း ညနက္ ေျပးဆြဲခအျဖစ္ ေပးရတာပဲ.. ဒါကေတာ့ တကၠစီေတြ လမ္းေပၚမွာလုပ္စားတတ္တဲ့ ဓေလ့ေပါ႔ေလ...
ေနာက္ထပ္ တကၠစီဆရာမ်ိဳးစံုရဲ႕ ဓေလ့ေတြလည္းရွိတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စင္ကာပူက တကၠစီဆရာေတြက စိတ္ခ်ရပါတယ္။ ဥပမာ လမ္းေတြ ပတ္ေမာင္းတာမ်ိဳး လူကို အႏၲရယ္ျပဳတာမ်ိဳး ရာခိုင္ႏႈန္းနည္းပါတယ္။ ပစၥည္းက်န္ခဲ့တာမ်ိဳးကေတာ့ ျပန္ရဖို႔ကေတာ့ ငါးဆယ္ ငါးဆယ္ေပါ႔... အဲ တကၠစီစီးၾကျပီး ဆိုရင္ တခါတေလ တစ္ေယာက္လည္း စီးျဖစ္ရင္ စီးျဖစ္မယ္။ အမ်ားနဲ႔လည္း စီးျဖစ္ရင္ စီးျဖစ္မယ္။ အထူးသျဖင့္ တစ္ေယာက္တည္း စီးမိတယ္ အခါမ်ိဳးဆိုရင္ တကၠစီဆရာေတြက အလႅာပ သလႅာပေတြ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ္ေတြကို ျမန္မာေတြမွန္း သိတာနဲ႔ အမ်ားအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးနဲပက္သက္တာ ေမးၾကေျပာၾကတာမ်ားပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္းေျပာရင္း သူတို႔ႏိုင္ငံေရး အေၾကာင္း ေ၀ဖန္တာမ်ိဳးက ရိုးေနတဲ့ ဇတ္လမ္းတပုဒ္လိုပါပဲ... အမ်ားဆံုး အေမးခံရတာကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ဂုဏ္ေဆာင္ The Lady လို႔ သူတို႔ေခၚၾကတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေၾကာင္းေပါ႔။ တခါ ကြ်န္ေတာ့္ အေဖနဲ႔ အေမလာလည္ေတာ့ တကၠစီတခါစီးတိုင္း တကၠစီဆရာေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေၾကာင္းပဲေမးေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အေဖေတာင္ ၾသခ်သြားပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာေတာင္ အရင္က သူ႔နာမည္ကို ဒီေလာက္မၾကားရဘူးကိုး...
အဲဒီလိုေျပာလို႔ တကၠစီဆရာတိုင္း ေလၾကြယ္တယ္ မထင္ပါနဲ႔ အခ်ိဳ႕တကၠစီဆရာဆိုရင္ ကုိယ္ေျပာလိုက္တဲ့ ေနရာ သူတို႔တန္းသိတယ္ဆိုရင္ တကၠစီေပၚကေန ဆင္းသာသြားမယ္ စကားတခြန္းမဟတာလဲ ၾကံဳဖူးတယ္။ ကဲလာပါျပီး... စင္ကာပူမွာ တကၠစီစီးတဲ့အခါ ကသိကေအာက္ အျဖစ္ဆံုး အေနအထားကေတာ့ တကၠစီဆရာက အဂ္လိပ္လို မေျပာတတ္တဲ့အခါ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ေျပာတဲ့ အဂ္လိပ္ကို သူတို႔ နားမလည္တဲ့အခါပါပဲ... တခါတေလမ်ား ကိုယ္တခြန္းေျပာ သူတို႔နားမလည္ သူတခြန္းေျပာ ကိုယ္ကနားမလည္နဲ႔ တလမ္းလံုးေတာင္ စကားမ်ားသြားရတယ္။ အဆံုးစြန္ဆံုး ကိုယ္ေျပာတာ သူနားမလည္လို႔ တကၠစီေပၚကေနေတာင္ ဆင္းသြားရတဲ့အခါရွိတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ သူတို႔ အဂ္လိပ္လို လည္လည္၀ယ္၀ယ္ မေျပာႏိုင္ ကိုယ္ေျပာတာကို သူတို႔နားမလည္နိုင္တာကို သူတို႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ သူတို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္လည္းပါတယ္လို႔ မယူဆဘဲ သူတို႔ကပဲမွန္တယ္ သူေျပာတာ နားမလည္ရင္ ေဂ်ာင္း ကိုယ္ေျပာတာ သူနားမလည္ရင္ ကိုယ့္ကို ျပန္ေဟာက္တာမ်ိဳး ၾကံဳဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။
လာပါျပီး.. နိဒန္းကို အရွည္ခ်ီျပီး ဇတ္လမ္းကို စမယ္... ကန္႔လန္႔ကာဖြင့္...
တရက္ကေပါ႔ ျမန္မာျပန္ကို အလည္ျပန္ျပီး ျပန္လာတဲ့ ညီမေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်န္ဂီေလဆိပ္မွာ သြားၾကိဳပါတယ္။ အျပန္ေတာ့ အထုတ္အပိုးေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ရထားမစီးေတာ့ဘဲ တကၠစီနဲ႔ ျပန္တာေပါ႔။ အဲဒီအခ်ိန္ စင္ကာပူမွာ ရာသီဥတုကလည္ အရမ္းပူေနတဲ့အခ်ိန္... ေလဆိပ္မွာက်ေတာ့ တကၠစီငွားခ်င္တဲ့အခါ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာမွာ တန္းစီျပီးေတာ့ စီးရတာ... အလွည့္ေရာက္ေတာ့ တက္လိုက္ပါျပီး တကၠစီတစ္စီး တကၠစီေပၚတက္လိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္သြားမယ့္ေနရာကို ေျပာလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ တကၠစီဆရာမ်က္ႏွာကို္ အေနာက္ကေန အကဲခတ္လိုက္တယ္ သူေနရာကို သိလားေပါ႔... ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာက သိတယ္လည္း မဆို... မသိဘူးလည္း မဆိုဘဲ မႈန္ကုတ္ကုတ္နဲ႔ ဒါနဲ႔ ကိုယ္လည္း ဘာမွဆက္မေျပာဘဲ သူေမာင္းတာ လမ္းမွားမွ ျပန္တည့္ေပးလိုက္မယ္ဆိုျပီး... ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းပဲ စကားေျပာေနလိုက္တယ္... ဒါနဲ႔ တကၠစီက အေ၀းေျပး လမ္းမေပၚေရာက္ေတာ့ တစ္ခုခုခံစားလိုက္ရတယ္... အရမ္းပူတာပဲ... အျပင္က အရမ္းပူေနလို႔ ကားထဲက အဲကြန္းကပဲ မႏိုင္တာလားဆို... ကားဒက္စ္ဘုတ္ဆီကို ၾကည့္လိုက္တယ္... မဟုတ္ပါဘူး.. တကၠစီဆရာက အဲကြန္းကို ေလွ်ာ့ထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ကို လွမ္းေျပာလိုက္တယ္
Hi, can you please increase the aircon? we feel hot.
ဆိုျပီး တခါတည္း နားလည္ေအာင္ ခပ္လြယ္လြယ္ပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာသမားက တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္၊ မၾကားတာဘဲလား ဆိုျပီး နည္းနည္း ထပ္က်ယ္က်ယ္ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေနာက္ၾကည့္မွန္ကေန ကိုယ့္ကို ဘုျပန္ရႈိးတာ ေတြ႕လိုက္သည္။ ဟိုက္ အဲလိုခ်ည္းလားဆိုျပီး ထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ျငိမ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ ဘာေၾကာင့္ မွန္းကိုမသိ... နားမလည္တာလား.. တမင္ မလုပ္ေပးခ်င္တာလား .. ဒါေပမယ့္ ပါလာတဲ့ ညီမေလးကိုယ္တိုင္က ေလယာဥ္စီးလာလို႔ ညီစီစီ ျဖစ္ေနခ်ိန္ ၾကာလာေတာ့ သူေတာ္ေတာ္မြန္းလာတာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ထပ္ေတာင္းဆိုဖို႔ ေျပာသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ကီသြင္းကာ ေရွ႕ကိုနည္းနည္းတိုးျပီး...
Uncle, can you pleaseee increase the aircon? aircon aircon... increase increase...
ဆိုျပီး aircon ခလုတ္ကို လက္ညိဳးလည္းထိုး လက္ညွိဳးနဲ႔ လက္မနဲ႔ လွည့္သလိုလဲ လုပ္ျပ... သို႔ေသာ္ ဆရာသမားက မ်က္လံုးေလး ေထာင့္ကပ္ျပီး ၾကည့္ရံုၾကည့္ျပီး ကားကိုပဲ မဲေမာင္းေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလသြားျပီး ငါတို႔ႏွယ္ ကံဆိုးေလစြဟုသာ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ေနာက္ျပန္ထိုင္ခ်ကာ မမူးေစရန္ ညီမေလးကို စကားမေျပာခိုင္းေတာ့ဘဲ အျပင္ဘက္ကိုပဲ အာရံုလႊဲ ၾကည့္ခိုင္းဖို႔ ေျပာရသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း အျပင္ဘက္ကို သက္ျပင္းခ်ရင္း ေငးေနရေတာ့သည္။ မွန္ကလည္း ဖြင့္လို႔မရေတာ့... ေလဆိပ္နဲ႔ အိမ္မွာလည္း အနည္းငယ္ ေ၀းေသာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ သည္းခံရဦးမည္။ သို႔ေသာ္ ငါးမိနစ္ပင္ မၾကာလိုက္ ကားထဲမွာ ေအးလာသလို ခံစားရသည္။ ေလေကာင္းေကာင္း ရွဴရသလို ခံစားလာရသည္။ ဒါနဲ႔ ေရွ႕ကို ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ကားဆရာမွာ အဲကြန္းကို ျမွင့္ေနတာ ေတြ႕ရသည္။ ၀မ္းသာလိုက္သည္ ျဖစ္ျခင္း.. ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ သူ႔ကို
Thanks you ... Oh Thanks you very much.. That's what I meant .. increase the aircon increase the airon
ဆိုျပီး ၀မ္းသားအားရ ေျပာလိုက္မိသည္။ အဲဒီမွာ တကၠစီဆရာက က်ေတာ့ဘက္ လွည့္လာျပီး...
What meant increase... what increase aircon... BIGGER lah.. BIGGER the aircon... BIGGER.. BIGGER.. YOU.. AHH... Aiyo.. walah
ဘာညာ ဆိုျပီး က်ေတာ့ကို ကုန္းေအာ္ေလေတာ့သည္။ က်ေတာ္လည္း ရုတ္တရက္ ေၾကာင္သြားသည္.. ေနာက္ေတာ့ သူဘာဆိုလိုခ်င္မွန္း သေဘာေပါက္သြားသည္။ သူ႔မွာ က်ေနာ္ ေျပာတဲ့ increase the aircon ကို နားမလည္ပါ။ ဒါေပမယ့္ က်ေတာ္တို႔ ဘာျဖစ္ေနမွန္း ဘာလိုခ်င္ေနမွန္းေတာ့ သေဘာေပါက္ပံုေတာ့ရသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ increase the aircon က ေျပာပံုမွားေနျပီး bigger the aircon ကမွ အမွန္... က်ေတာတို႔ အမွန္မေျပာႏိုင္ေတာ့ သူကမာနနဲ႔ မလုပ္ေပးခ်င္တာလို႔ ထင္သည္။ က်ေနာ္လည္း ဘာမွေထြေထြထူး မေျပာေနဘဲ
Yes Sir.. Yes Sir.. Anyway Thanks you so much
လို႔သာ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ ေၾသာ္ bigger the aircon တဲ့လား... အဲကြန္းကို ပိုၾကီးေအာင္ လုပ္လိုက္ရင္ ပိုေအးသြားတာေပါ႔ေနာ္... မွတ္သားေလာက္ပါတယ္.. ဒါနဲ႔ပဲ ညီမေလးဘက္လွည့္ျပီး ညီမေလး အဲကြန္း ဘစ္ကား လုပ္ေပးလိုက္ျပီးတဲ့ေနာ္ အခု အဆင္ေျပသြားျပီ မမူးေတာ့ဘူး မဟုတ္လား ေမးရာ ညီမေလးက အင္း ဘစ္ကားလုပ္လိုက္ေတာ့ မမူးေတာ့ဘူး အဆင္သြားျပီး ျပန္ေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္လံုး အိမ္ေရာက္တဲ့အထိ ရီလို႔ မဆံုးေတာ့ေပ........
credit to mgthant.me (၁၀ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၁)
1 comment:
ဟီးဟီး ေတာ္ေတာ္ရီရတယ္ တတ္စီသမားေတြလဲေနာ္...
ဘာပဲေၿပာေၿပာ ပူးပူးကေတာ႔ စိတ္ကုိကုန္တယ္တတ္စီနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ေတာ႔
အခု ေတာ႔ bigger the aircon ဆုိတာမွတ္သားသြားပါတယ္ေနာ္
ဟီး.........
:)
Post a Comment